Polski
English
ZGŁOŚ PROBLEM
ODSYŁACZE
Link do zasobu (skrót):
http://zasobynauki.pl/zasoby/1310Link do zasobu (repozytorium):
https://id.e-science.pl/records/1310Metadane zasobu
| Tytuł |
Alisols |
|---|---|
| Osoby |
Autorzy:
Cezary Kabała
Partner: Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu |
| Opis |
Alisols są glebami, które mają wyższą zawartość iłu w głębszych warstwach gleby niż w warstwie powierzchniowej, co jest efektem procesów pedogenicznych (w szczególności przemieszczania iłu) prowadzących do powstania poziomu podpowierzchniowego argic. Alisols odznaczają się niskim wysyceniem zasadami na głębokości 50-100 cm, a w całym poziomie argic zawierają iły o dużej aktywności. Występują głównie w regionach o klimacie wilgotnym tropikalnym i subtropikalnym, albo umiarkowanym ciepłym. Źródłosłów: Gleby słabo wysycone zasadami na określonych głębokościach; od łac. alumen, ałun. Materiał macierzysty: Różne skały macierzyste, najczęściej utwory niescementowany i produkty wietrzenia skał zasadowych. Warunki środowiskowe: Najczęściej na terenach o reliefie pagórkowatym lub falistym, w klimacie wilgotnym tropikalnym, wilgotnym subtropikalnym i monsunowym. Profil glebowy: Pedogeniczne zróżnicowanie zawartości iłu, z niższą zawartością w warstwie powierzchniowej oraz wyższą w warstwach głębszych; ługowanie kationów zasadowych w warunkach humidowych bez zaawansowanego zwietrzenia minerałów ilastych o dużej aktywności. Regionalne rozmieszczenie Alisole są rozprzestrzenione w Ameryce Łacińskiej (Ekwador, Nikaragua, Wenezuela, Kolumbia, Peru i Brazylia), na Wyspach Karaibskich (Jamajka, Martynika i Saint Lucia), w zachodniej Afryce, na wyżynach wschodniej Afryki, na Madagaskarze oraz w południowej Azji i północnej Australii. FAO szacuje, że około 100 mln ha tych gleb położonych w tropikach jest użytkowanych rolniczo. Alisole występują także w regionach subtropikalnych: w Chinach, Japonii i na południowym-wschodzie USA, a w mniejszym stopniu również wokół Morza Śródziemnego (Włochy, Francja i Grecja). Gleby te stwierdzono też w regionach o klimacie umiarkowanym wilgotnym. Użytkowanie Mankamentem wielu alisoli są toksyczne zawartości glinu na małych głębokościach oraz niska naturalna zasobność w składniki pokarmowe. W niektórych alisolach możliwa jest więc uprawa jedynie roślin płytko korzeniących się, które jednak cierpią na niedobory wody w suchej porze roku. Stąd znaczna część alisoli jest niskoproduktywna i powszechne jest wprowadzanie roślin tolerujących zakwaszenie. Stale rośnie powierzchnia alisoli zajmowanych pod plantacyjną uprawę roślin tolerujących glin, takich jak herbata, kauczukowiec i palma olejowa, a lokalnie uprawia się na nich kawę, nerkowiec i trzcinę cukrowąj. (Polski) Uwagi: 29. Kolekcje fotografii obrazujących klasyfikację gleb Polski i świata |
| Słowa kluczowe | "Gleba"@pl, "Klasyfikacja gleby"@pl |
| Klasyfikacja |
Typ zasobu:
zdjęcie Dyscyplina naukowa: dziedzina nauk o Ziemi (2011) Grupa docelowa: ogół społeczeństwa Szkodliwe treści: Nie |
| Charakterystyka |
Miejsce powstania: Wrocław
Czas powstania: 2017 Nazwa serii: Gleby świata Model skanera lub aparatu fotograficznego: Nikon |
| Licencja | CC BY-SA 4.0 |
| Informacje techniczne |
Deponujący: Bernard Gałka Data udostępnienia: 22-03-2018 |
| Kolekcje | Kolekcja Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu |
Podobne zasoby
Regosols
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Gleba ściółkowa (folisol)
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Gleba urbiziemna
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Gleba glejowa
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Stagnosols
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)