Aktualności

Wiadomości o weterynarzach sprzed 41 wieków

Honorarium weterynarzy w Babilonii za czasów Hammurabiego było wysokie. Jeżeli weterynarz wykonał operację na 12 zwierzętach, otrzymał tyle srebra, że za tę kwotę mógł wybu¬dować łódź o pojemności 60 gur (1). Takimi łodziami Babilończycy pływali po rzekach Tygrys i Eufrat – pisze w broszurze wydanej w 1903 roku Emanuel Maehek, lekarz, profesor okulistyki Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie

Broszura ma tytuł „Wiadomości o weterynarzach z przed 41 wieków. Podał Prof. Dr. Emanuel Maehek” (pisownia oryginalna) i została zdeponowana na platformie AZON (kolekcja Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu). Profesor Maehek przedstawia w niej wiadomości o weterynarzach ze starożytnego Babilonu, które znajdują się w Kodeksie Hammurabiego, tj. np. wysokość wynagrodzenia weterynarzy czy odszkodowania, jakie musieli zapłacić w wypadku niepowodzenia leczenia.


Broszura prof. Maeheka wydana została w 1903 roku, czyli rok po opublikowaniu Kodeksu Hammurabiego, który na przełomie 1901/1902 roku został odnaleziony w Suzie przez francuską ekspedycję archeologiczną Jacquesa de Morgana.


„Przed dwoma laty odkryto w Suzie, dawnej stolicy Elamu, kamienny dokument, który nie tylko o lekarzach i ich czynnościach, ale także o weterynarzach poważne podaje wiadomości” – pisze prof. Maehek. - Dokumentem, o którym mowa, jest kodeks prawny króla Hammurabiego. (…) Pismo klinowe wryto w kamień twardy (dioryt), który przetrwał 41 wieków”.


Lekarze w Babilonii byli wysoko postawieni w hierarchii społecznej – wskazuje profesor. - Wykonywali operacje chirurgiczne i oczne i byli za to dobrze opłacani. Ciekawe jest jednak to, że równie wysoką pozycję społeczną mieli weterynarze, których Kodeks Hammurabiego nazywa „lekarzami wołów albo osłów”. Kodeks wspomina o nich w §. 224 i §. 225.


Jeżeli weterynarz „zada ranę wołu lub osłowi”, ale zwierzę wyleczy, to właściciel zwierzęcia zapłacić musi mu jedną szóstą „sykla srebra". Jeżeli jednak z powodu tej rany zwierzę padło, to lekarz musi właścicielowi zapłacić „czwartą część wartości wołu lub osła".


Emanuel Maehek pisze, że honoraium weterynarzy było dość wysokie. „Jeżeli bowiem weterynarz wykonał operacyę na 12 zwierzętach, otrzymał tyle srebra, że mu za tę kwotę budowniczy okrętów wybu¬dować mógł okręt o pojemności 60 gur (1). Były to okręty, którymi Babylończycy płynęli Tygrysem i Eufratem aż do Zatoki Perskiej”.


Broszura prof. Emanuela Maeheka w zasobach AZON-u: https://zasobynauki.pl/zasoby/wiadomosci-o-weterynarzach-z-przed-41-wiekow,55798/



---
(1) Gur (akad. kur) — babilońska jednostka miary objętości, której wielkość była zmienna w czasie. W okresie starobabilońskim 1 gur = 300 sila3, czyli ok. 300 1 (dokł. 1 sila3 = 0.846 1)

Galeria