Owady jadalne [WIDEO]

Do 2050 roku liczba mieszkańców naszej planety wzrośnie do 9 miliardów. Konieczne będzie zwiększenie produkcji żywności o 70 proc. Areały rolne mogą się jednak powiększyć maksymalnie o 20 proc., na dodatek chów zwierząt jest nieefektywny i drogi – wszystko to oznacza, że musimy szukać nowych źródeł białka zwierzęcego.

Choć Europejczykom wydaje się to niepojęte, to właśnie owady mogą być alternatywą dla mięsa – dowodzą autorzy filmu zdeponowanego na platformie AZON (https://zasobynauki.pl/zasoby/jadalne-owady,37868/).

Białko owadzie ma bowiem wszystkie niezbędne aminokwasy egzogenne, czyli te, których organizm nie może syntetyzować samodzielnie i które muszą być dostarczane z pożywieniem: fenyloalaninę, izoleucynę, leucynę, lizynę, metioninę, treoninę, tryptofan, walinę. Na przykład świerszcz w porównaniu z wołowiną ma prawie dwa razy więcej białka. Dwa razy więcej najważniejszych aminokwasów. Trzy razy więcej żelaza i ponad 30 razy więcej witaminy B12. Do tego więcej wapnia niż mleko i np. witaminę A.

Średnia zawartość białka w jadalnych owadach wynosi: 42 % dla chrząszczy i 63% dla świerszczy, koników polnych i szarańczy.

Zawartość białka w owadach jadalnych zależy oczywiście od stadium rozwojowego: u form dorosłych (imago) zazwyczaj jest ona wyższa niż w formach larwalnych, ale również od karmy. Koniki polne karmione otrębami mają niemal dwukrotnie większą wartość białka niż te karmione kukurydzą.

Z kolei wartość energetyczna jadalnych owadów zależy głównie od zawartości tłuszczu. Larwy i poczwarki są zwykle bogatsze w energię w porównaniu do dorosłych, ponieważ zawierają więcej tłuszczu. Średnia wartość energetyczna to 400 – 500 kcal /100 g suchej masy.

Dla porównania wartość energetyczna surowych owadów i znanych dań:
Konik polny – 89 kcal/100 g
Szarańcza pustynna – 179 kcal/100 g
Mrówka zielona – 1272 kcal/100 g
Pierś z kurczaka (panierowana) – 230 kcal/100 g
Ser edamski – 356 kcal/100 g
Oliwa – 884 kcal/100 g
Masło – 717 kcal/100 g

W zależności od gatunku, stadium rozwojowego i preferencji owady mogą być poddawane różnym procesom kulinarnym. Mogą być smażone, pieczone, gotowane, marynowane, wędzone czy suszone. Znacząco różnią się wtedy smakiem. Jednak zawsze ich smak można porównać do smaku znanych nam potraw. I tak np. prażone mrówki są ostro–kwaśne, termity słodkie, larwy niektórych chrząszczy przypominają chleb pełnoziarnisty, korników – tłuste mięso, ważek i niektórych ciem – ryby, a osy mają posmak sosnowy. Po usmażeniu w głębokim oleju insekty są chrupiące i kruche, a ich jedzenie przypomina często jedzenie krakersów czy chipsów.

Najchętniej i najczęściej spożywane są owady w początkowych stadiach dojrzałości, czyli larwy. Zawierają one bardzo mało chityny, która ma drażniące działanie na układ pokarmowy. Są przez to lepiej przyswajalne przez ludzki organizm.

Od 1 stycznia 2018 roku przedsiębiorcy mogą sprzedawać owady jako żywność w polskich sklepach, o ile uzyskają stosowne zezwolenie od Komisji Europejskiej.

* W filmie przygotowanym przez Katedrę Chemii Wydziału Biotechnologii i Nauk o Żywności Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu (opracowanie merytoryczne - dr inż. Anna Żołnierczyk, kamera i montaż mgr inż. Adrian Kulik) przedstawione zostały:
- Karaczan madagaskarski (Gromphadorhina portentosa Schaum, 1853)
- Drewnojad (Zophobas morio Fabricius, 1776)
- Szarańcza pustynna (Schistocerca gregaria Forskål, 1775)
- Mącznik młynarek (Tenebrio molitor Linnaeus, 1758)

Link do filmu: https://zasobynauki.pl/zasoby/jadalne-owady,37868/