ZGŁOŚ PROBLEM
ODSYŁACZE
Link do zasobu (portal):
https://zasobynauki.pl/zasoby/gleba-brunatna-eutroficzna,1092/Link do zasobu (skrót):
http://zasobynauki.pl/zasoby/1092Link do zasobu (repozytorium):
https://id.e-science.pl/records/1092Metadane zasobu
Tytuł |
Gleba brunatna eutroficzna |
---|---|
Osoby |
Autorzy:
Cezary Kabała
Partner: Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu |
Opis |
Gleby brunatne eutroficzne (BE) należą do rzędu gleb brunatnoziemnych (Systematyka Gleb Polski wyd. 6, 2011). Typowa budowa profilu: O-A-Bw-Ck (gleba leśna) oraz Ap-Bw-Ck (gleba uprawna). Pod powierzchniowym poziom próchnicznym występuje poziom brunatnienia (Bw), wyróżniający się przekształceniem struktury i barwy w porównaniu ze skałą macierzystą, co jest przejawem wietrzenia oraz aktywności biologicznej (korzeni, mikroorganizmów i fauny glebowej). Poziom brunatnienia spełnia kryteria poziomu diagnostycznego cambic. Gleby brunatne eutroficzne, jak wskazuje nazwa typu, odznaczają się wysokim wysyceniem kationami zasadowymi (ponad 60%), często również obecnością węglanów w profilu glebowym, co wiąże się z odczynem obojętnym lub słabo kwaśnym w całym profilu. Gleby te tworzą się z różnych utworów geologicznych zasobnych w węglany lub kationy zasadowe. W górach mogą to być na przykład margle, łupki wapniste i serpentynity, na pogórzach i wyżynach - lessy, a na niżu - gliny zwałowe. Tworzywem gleb brunatnych eutroficznych w niższych partiach górskich często są zwietrzelin różnych skał z dużą domieszką pyłu lessowego lub całkowicie przykryte pyłem lessowym. Gleby brunatne eutroficzne mają najczęściej uziarnienie gliniaste lub pyłowe, ale w dolnej części profilu mogą występować piaski, żwiry i inne utwory. Gliniaste lub pyłowe uziarnienie, gwarantujące dużą retencję wody oraz dobrą dostępność wody dla roślin, w połączeniu z wysoką zawartością kationów zasadowych, a niekiedy również węglanów, czynią gleby brunatne eutroficzne jednymi z najwartościowszych siedlisk dla produkcji rolniczej oraz dla leśnictwa. Gleby brunatne eutroficzne często występują w terenach falistych lub na stokach wzniesień, gdzie podlegają erozji wodnej. W górach gleby te nierzadko charakteryzują się znaczną zawartością odłamków skalnych. Czynniki te (położenie na stoku, narażenie na erozję, szkieletowość) mogą ograniczać użytkowanie rolnicze gleb brunatnych, ale w żaden sposób nie zmniejszają wartości siedliska leśnego. Gleby brunatne eutroficzne tworzą zatem najbardziej wartościowe siedliska lasu świeżego, lasu wyżynnego świeżego i lasu górskiego świeżego. (Polski) Uwagi: 29. Kolekcje fotografii obrazujących klasyfikację gleb Polski i świata |
Słowa kluczowe | "Gleba"@pl, "Klasyfikacja gleby"@pl, "Systematyka gleb"@pl |
Klasyfikacja |
Typ zasobu:
zdjęcie Dyscyplina naukowa: dziedzina nauk o Ziemi (2011) Grupa docelowa: ogół społeczeństwa Szkodliwe treści: Nie |
Charakterystyka |
Miejsce powstania: Wrocław
Czas powstania: 2017 Nazwa serii: Gleby Polski Model skanera lub aparatu fotograficznego: Nikon |
Licencja | CC BY-SA 4.0 |
Informacje techniczne |
Deponujący: Bernard Gałka Data udostępnienia: 22-03-2018 |
Kolekcje | Kolekcja Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu |
Podobne zasoby
Regosols
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Gleba bielicowa
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Gleba ściółkowa (folisol)
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Gleba urbiziemna
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Gleba rdzawa
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Stagnosols
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)