Polski
English
ZGŁOŚ PROBLEM
ODSYŁACZE
Link do zasobu (skrót):
http://zasobynauki.pl/zasoby/1099Link do zasobu (repozytorium):
https://id.e-science.pl/records/1099Metadane zasobu
| Tytuł |
Gleba płowa spiaszczona |
|---|---|
| Osoby |
Autorzy:
Cezary Kabała
Partner: Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu |
| Opis |
Gleby płowe spiaszczone (PWsp) są specyficznym podtypem gleb płowych w rzędzie gleb płowoziemnych (Systematyka Gleb Polski wyd. 6, 2011). Typowa budowa profilu: O-A-Eet-2Bt-2C (gleba leśna) oraz Ap-Eet-2Bt-2C (gleba uprawna). Charakterystyczna cecha gleb płowych spiaszczonych jest piaszczyste uziarnienie warstw powierzchniowych, to jest poziomów A i Eet, raptownie przechodzące w uziarnienie gliniaste na kontakcie z poziomem iluwialnym Bt. Z reguły to zróżnicowane uziarnienie oraz raptowność jego zmiany nie są wynikiem wyłącznie przemieszczenia iłu koloidalnego, ale są efektem nieciągłości litogenicznej. Warstwy piaskowe najczęściej są genezy fluwialno-eolicznej ("piaski pokrywowe"), natomiast zalegające pod nimi warstwy o zwięźlejszym uziarnieniu są najczęściej glinami zwałowymi. Inicjalne zróżnicowanie uziarnienia w profilu glebowym nie jest samo w sobie podstawa zaliczenia do gleb płowych. warunkiem tego jest rozpoznanie poziomu diagnostycznego argic (Bt), czyli przejawów iluwialnego wmycia iłu koloidalnego w formie wyściółek ilastych na powierzchniach agregatów strukturalnych lub w kanałach, albo ilastych mostków między ziarnami piasku. Gleby płowe spiaszczone są powszechnie występującym na Niżu Polskim podtypem gleb płowych. Ich przydatność rolnicza jest znacznie mniejsza niż typowych gleb płowych o całkowitym gliniastym lub pyłowym uziarnieniu. Gruba powierzchniowa warstwa piasku wiąże się ze zdecydowanie mniejsza zasobnością w kationy wymienne i składniki pokarmowe, ale przede wszystkim z małą pojemnością wodną poziomów ornych i podornych. W efekcie, w powierzchniowej warstwie gleb płowych spiaszczonych mogą okresowo występować ostre niedobory wody, przekładające się na spadek plonów roślin uprawnych, szczególnie zbóż. W efekcie końcowy, gleby płowe spiaszczone zaliczane są do tzw. gleb wadliwych, dla których standardowo ustalano klasę bonitacyjną IVa lub IVb (w zależności od głębokości spiaszczenia oraz uziarnienia piasku). Powierzchniowe spiaszczenie nie jest znaczącą wadą tych gleb w użytkowaniu leśnym, gdyż korzenie drzew stosunkowo szybko docierają do gliniastego podłoża, zasobnego w wodę i składniki pokarmowe. Gleby płowe spiaszczone tworzą zatem wartościowe siedliska lasu świeżego lub lasu mieszanego świeżego (w przypadku głębokiego spiaszczenia i dużej przepuszczalności warstwy spiaszczonej). (Polski) Uwagi: 29. Kolekcje fotografii obrazujących klasyfikację gleb Polski i świata |
| Słowa kluczowe | "Klasyfikacja gleby"@pl, "Gleba"@pl, "Systematyka gleb"@pl |
| Klasyfikacja |
Typ zasobu:
zdjęcie Dyscyplina naukowa: dziedzina nauk o Ziemi (2011) Grupa docelowa: ogół społeczeństwa Szkodliwe treści: Nie |
| Charakterystyka |
Miejsce powstania: Wrocław
Czas powstania: 2017 Nazwa serii: Gleby Polski Model skanera lub aparatu fotograficznego: Nikon |
| Licencja | CC BY-SA 4.0 |
| Informacje techniczne |
Deponujący: Bernard Gałka Data udostępnienia: 22-03-2018 |
| Kolekcje | Kolekcja Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu |
Podobne zasoby
Regosols
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Gleba bielicowa
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Gleba ściółkowa (folisol)
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Gleba urbiziemna
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Gleba rdzawa
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)
Stagnosols
Cezary Kabała, zdjęcie, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, dziedzina nauk o Ziemi (2011)